W cyklu grzewczym woda gruntowa, mieszanina zapobiegająca zamarzaniu lub czynnik chłodniczy (który przepływał podziemną instalacją rurową i pobierał ciepło z gleby) są doprowadzane z powrotem do pompy ciepła znajdującej się w domu. W systemach z wodą gruntową lub mieszaniną środka przeciw zamarzaniu przechodzi on następnie przez główny wymiennik ciepła wypełniony czynnikiem chłodniczym. W układach DX czynnik chłodniczy wpływa bezpośrednio do sprężarki, bez pośredniego wymiennika ciepła.
Ciepło przekazywane jest do czynnika chłodniczego, który wrze i przechodzi w parę o niskiej temperaturze. W systemie otwartym woda gruntowa jest następnie wypompowywana i odprowadzana do stawu lub studni. W układzie zamkniętym mieszanina środka przeciw zamarzaniu lub czynnik chłodniczy jest pompowana z powrotem do podziemnego systemu rurociągów w celu ponownego podgrzania.
Zawór przełączający kieruje pary czynnika chłodniczego do sprężarki. Para jest następnie sprężana, co zmniejsza jej objętość i powoduje jej podgrzanie.
Na koniec zawór odwracający kieruje gorący gaz do wężownicy skraplacza, gdzie oddaje on ciepło systemowi powietrznemu lub hydraulicznemu w celu ogrzania domu. Po oddaniu ciepła czynnik chłodniczy przechodzi przez urządzenie rozprężne, gdzie jego temperatura i ciśnienie są jeszcze bardziej obniżane, zanim powróci do pierwszego wymiennika ciepła lub do gruntu w systemie DX, aby rozpocząć cykl od nowa.
Cykl chłodzenia
Cykl „aktywnego chłodzenia” jest zasadniczo odwrotnością cyklu ogrzewania. Kierunek przepływu czynnika chłodniczego zmienia się za pomocą zaworu odwracającego. Czynnik chłodniczy odbiera ciepło z powietrza w domu i przekazuje je bezpośrednio, w systemach DX, lub do wody gruntowej lub mieszaniny niezamarzającej. Ciepło jest następnie pompowane na zewnątrz, do zbiornika wodnego lub studni powrotnej (w systemie otwartym) lub do rurociągów podziemnych (w systemie z obiegiem zamkniętym). Część tego nadmiaru ciepła można wykorzystać do wstępnego podgrzania ciepłej wody użytkowej.
W przeciwieństwie do powietrznych pomp ciepła, systemy gruntowe nie wymagają cyklu odszraniania. Temperatury pod ziemią są znacznie bardziej stabilne niż temperatury powietrza, a sam zespół pompy ciepła znajduje się wewnątrz; dzięki temu nie pojawiają się problemy z mrozem.
Części systemu
Systemy gruntowych pomp ciepła składają się z trzech głównych elementów: samej pompy ciepła, ciekłego medium wymiany ciepła (system otwarty lub pętla zamknięta) oraz systemu dystrybucji (powietrznego lub wodnego), który rozprowadza energię cieplną z ciepła pompę do budynku.
Gruntowe pompy ciepła są projektowane na różne sposoby. W przypadku systemów powietrznych niezależne jednostki łączą dmuchawę, sprężarkę, wymiennik ciepła i wężownicę skraplacza w jednej szafce. Systemy dzielone umożliwiają dodanie wężownicy do pieca z wymuszonym obiegiem powietrza i wykorzystanie istniejącej dmuchawy i pieca. W przypadku systemów hydraulicznych zarówno wymienniki ciepła źródła, jak i odprowadzania ciepła oraz sprężarka znajdują się w jednej szafie.
Względy efektywności energetycznej
Podobnie jak w przypadku powietrznych pomp ciepła, gruntowe pompy ciepła są dostępne w różnych wydajnościach. Zobacz wcześniejszą sekcję zatytułowaną Wprowadzenie do wydajności pomp ciepła, aby uzyskać wyjaśnienie, co reprezentują współczynniki COP i EER. Poniżej podano zakresy współczynników COP i EER dla jednostek dostępnych na rynku.
Woda gruntowa lub aplikacje w pętli otwartej
Ogrzewanie
- Minimalny współczynnik COP ogrzewania: 3,6
- Zakres, COP ogrzewania na rynku Dostępne produkty: 3,8 do 5,0
Chłodzenie
- Minimalny EER: 16,2
- Zasięg, EER na rynku Dostępne produkty: 19,1 do 27,5
Aplikacje w pętli zamkniętej
Ogrzewanie
- Minimalny współczynnik COP ogrzewania: 3,1
- Asortyment, COP ogrzewania na rynku Dostępne produkty: 3,2 do 4,2
Chłodzenie
- Minimalny EER: 13,4
- Zakres, EER na rynku Dostępne produkty: 14,6 do 20,4
Minimalna wydajność dla każdego typu jest regulowana na poziomie federalnym, a także w niektórych jurysdykcjach prowincjonalnych. Nastąpiła radykalna poprawa wydajności systemów naziemnych. Te same udoskonalenia w zakresie sprężarek, silników i sterowników, które są dostępne dla producentów powietrznych pomp ciepła, skutkują wyższym poziomem wydajności systemów gruntowych.
Układy z niższej półki zazwyczaj wykorzystują sprężarki dwustopniowe, wymienniki ciepła czynnik chłodniczy-powietrze o stosunkowo standardowych rozmiarach oraz wymienniki ciepła czynnik chłodniczy-woda o zwiększonej powierzchni. Jednostki w zakresie wysokiej wydajności zwykle wykorzystują sprężarki o wielu lub zmiennej prędkości, wentylatory wewnętrzne o zmiennej prędkości lub jedno i drugie. Znajdź wyjaśnienie dotyczące pomp ciepła o pojedynczej i zmiennej prędkości w sekcji Powietrzne pompy ciepła.
Certyfikacja, standardy i skale ocen
Kanadyjskie Stowarzyszenie Normalizacyjne (CSA) obecnie weryfikuje wszystkie pompy ciepła pod kątem bezpieczeństwa elektrycznego. Norma wydajności określa testy i warunki testowe, w których określa się wydajność i wydajność ogrzewania i chłodzenia pomp ciepła. Normy testowania wydajności systemów ze źródłem uziemienia to CSA C13256 (dla systemów pętli wtórnej) i CSA C748 (dla systemów DX).
Rozważania dotyczące rozmiaru
Ważne jest, aby gruntowy wymiennik ciepła był dobrze dobrany do wydajności pompy ciepła. Systemy, które nie są zrównoważone i nie są w stanie uzupełnić energii pobranej z odwiertu, z czasem będą działać coraz gorzej, aż pompa ciepła nie będzie już w stanie pobierać ciepła.
Podobnie jak w przypadku systemów powietrznych pomp ciepła, generalnie nie jest dobrym pomysłem dobieranie rozmiaru systemu gruntowego tak, aby zapewniał całe ciepło wymagane przez dom. Ze względu na opłacalność system powinien być tak dobrany, aby pokrywał większość rocznego zapotrzebowania gospodarstwa domowego na energię grzewczą. Sporadyczne szczytowe obciążenie grzewcze podczas trudnych warunków pogodowych można pokryć za pomocą dodatkowego systemu grzewczego.
Obecnie dostępne są systemy z wentylatorami i sprężarkami o zmiennej prędkości. Ten typ systemu może sprostać wszystkim obciążeniom chłodniczym i większości obciążeń grzewczych przy niskiej prędkości, przy czym duża prędkość jest wymagana tylko w przypadku dużych obciążeń grzewczych. Znajdź wyjaśnienie dotyczące pomp ciepła o pojedynczej i zmiennej prędkości w sekcji Powietrzne pompy ciepła.
Dostępne są różne rozmiary systemów dostosowanych do kanadyjskiego klimatu. Jednostki mieszkalne mają znamionową moc (chłodzenie w obiegu zamkniętym) od 1,8 kW do 21,1 kW (6 000 do 72 000 Btu/h) i są wyposażone w opcje ciepłej wody użytkowej (CWU).
Rozważania projektowe
W przeciwieństwie do powietrznych pomp ciepła, gruntowe pompy ciepła wymagają gruntowego wymiennika ciepła, który gromadzi i odprowadza ciepło pod ziemią.
Systemy z otwartą pętlą
System otwarty wykorzystuje wodę gruntową z konwencjonalnego źródła ciepła. Woda gruntowa jest pompowana do wymiennika ciepła, gdzie pobierana jest energia cieplna i wykorzystywana jako źródło dla pompy ciepła. Wody gruntowe opuszczające wymiennik ciepła są następnie ponownie wtryskiwane do warstwy wodonośnej.
Innym sposobem uwolnienia zużytej wody jest studnia odrzutowa, czyli druga studnia, która zwraca wodę do gruntu. Studnia odrzutowa musi mieć wystarczającą pojemność, aby usunąć całą wodę przepływającą przez pompę ciepła, i powinna być instalowana przez wykwalifikowanego wiertnika. Jeśli posiadasz dodatkową studnię, wykonawca pompy ciepła powinien zaopatrzyć się w wiertarkę, która upewni się, że nadaje się ona do wykorzystania jako studnia odrzutowa. Niezależnie od zastosowanego podejścia, system powinien być zaprojektowany tak, aby zapobiegać jakimkolwiek szkodom dla środowiska. Pompa ciepła po prostu usuwa lub dodaje ciepło do wody; nie dodaje się żadnych substancji zanieczyszczających. Jedyną zmianą w wodzie powracającej do otoczenia jest nieznaczny wzrost lub spadek temperatury. Ważne jest, aby skontaktować się z władzami lokalnymi, aby poznać wszelkie przepisy i zasady dotyczące systemów z otwartą pętlą na danym obszarze.
Wielkość jednostki pompy ciepła i specyfikacje producenta określą ilość wody potrzebną w systemie otwartym. Zapotrzebowanie na wodę dla konkretnego modelu pompy ciepła jest zwykle wyrażane w litrach na sekundę (L/s) i jest wymienione w specyfikacjach tego urządzenia. Pompa ciepła o wydajności 10 kW (34 000 Btu/h) będzie zużywać podczas pracy od 0,45 do 0,75 l/s.
Kombinacja studni i pompy powinna być wystarczająco duża, aby zapewnić wodę potrzebną pompie ciepła oprócz zapotrzebowania na wodę do użytku domowego. Może zaistnieć potrzeba powiększenia zbiornika ciśnieniowego lub modyfikacji instalacji wodno-kanalizacyjnej, aby zapewnić pompie ciepła odpowiednią ilość wody.
Zła jakość wody może powodować poważne problemy w systemach otwartych. Nie należy używać wody ze źródła, stawu, rzeki lub jeziora jako źródła zasilania systemu pompy ciepła. Cząsteczki i inne ciała mogą zatkać system pompy ciepła i spowodować, że w krótkim czasie nie będzie on działał. Przed zainstalowaniem pompy ciepła należy również sprawdzić wodę pod kątem kwasowości, twardości i zawartości żelaza. Twój wykonawca lub producent sprzętu może poinformować Cię, jaki poziom jakości wody jest akceptowalny i w jakich okolicznościach mogą być wymagane specjalne materiały do wymiennika ciepła.
Instalacja systemu otwartego często podlega lokalnym przepisom dotyczącym zagospodarowania przestrzennego lub wymogom licencyjnym. Skontaktuj się z władzami lokalnymi, aby ustalić, czy na Twoim obszarze obowiązują ograniczenia.
Systemy w pętli zamkniętej
System o zamkniętej pętli pobiera ciepło z samej ziemi, wykorzystując ciągłą pętlę zakopanej w ziemi plastikowej rury. W przypadku systemów DX stosowane są rurki miedziane. Rura jest podłączona do wewnętrznej pompy ciepła, tworząc szczelną podziemną pętlę, przez którą krąży roztwór zapobiegający zamarzaniu lub czynnik chłodniczy. Podczas gdy system otwarty odprowadza wodę ze studni, system z obiegiem zamkniętym zapewnia recyrkulację roztworu niezamarzającego w rurze pod ciśnieniem.
Rura układana jest w jednym z trzech typów układów:
- Pionowo: Pionowy układ z zamkniętą pętlą jest właściwym wyborem dla większości domów podmiejskich, gdzie przestrzeń na działce jest ograniczona. Rury wkłada się do wywierconych otworów o średnicy 150 mm (6 cali) na głębokość od 45 do 150 m (150 do 500 stóp), w zależności od warunków gruntowych i wielkości systemu. W otwory wkładane są pętle rurowe w kształcie litery U. Systemy DX mogą mieć otwory o mniejszej średnicy, co może obniżyć koszty wiercenia.
- Ukośny (pod kątem): Ukośny (pod kątem) układ z zamkniętą pętlą jest podobny do pionowego układu z zamkniętą pętlą; jednakże otwory wiertnicze są ustawione pod kątem. Tego typu rozwiązanie stosuje się tam, gdzie przestrzeń jest bardzo ograniczona, a dostęp jest ograniczony do jednego punktu wejścia.
- Poziomo: Układ poziomy jest bardziej powszechny na obszarach wiejskich, gdzie nieruchomości są większe. Rurę umieszcza się w rowach o głębokości zwykle od 1,0 do 1,8 m (3 do 6 stóp), w zależności od liczby rur w wykopie. Ogólnie rzecz biorąc, na tonę wydajności pompy ciepła potrzeba 120 do 180 m (400 do 600 stóp) rury. Na przykład dobrze izolowany dom o powierzchni 185 m2 (2000 stóp kwadratowych) zwykle wymaga trzytonowego systemu, wymagającego rur o długości od 360 do 540 m (1200 do 1800 stóp).
Najbardziej popularną konstrukcją poziomego wymiennika ciepła są dwie rury umieszczone obok siebie w tym samym wykopie. Inne projekty pętli poziomych wykorzystują cztery lub sześć rur w każdym wykopie, jeśli powierzchnia terenu jest ograniczona. Innym wzorem stosowanym czasami tam, gdzie powierzchnia jest ograniczona, jest „spirala” – która opisuje jej kształt.
Niezależnie od wybranego układu, wszystkie przewody rurowe systemów roztworów przeciw zamarzaniu muszą być wykonane z polietylenu lub polibutylenu serii co najmniej 100 ze złączami termoutwardzalnymi (w przeciwieństwie do złączek kolczastych, zacisków lub połączeń klejonych), aby zapewnić szczelne połączenia przez cały okres eksploatacji systemu. rurociąg. Prawidłowo zainstalowane rury te będą służyć od 25 do 75 lat. Nie mają na nie wpływu chemikalia znajdujące się w glebie i mają dobre właściwości przewodzenia ciepła. Roztwór zapobiegający zamarzaniu musi zostać zaakceptowany przez lokalne władze odpowiedzialne za ochronę środowiska. W systemach DX stosowane są rurki miedziane przeznaczone do zastosowań chłodniczych.
Ani pętle pionowe, ani poziome nie mają negatywnego wpływu na krajobraz, pod warunkiem, że pionowe odwierty i rowy zostaną odpowiednio zasypane i ubite (mocno ubite).
W instalacjach z pętlą poziomą wykorzystywane są rowy o szerokości od 150 do 600 mm (6 do 24 cali). Pozostawia to puste obszary, które można odnowić za pomocą nasion trawy lub darni. Pętle pionowe wymagają niewiele miejsca i powodują mniejsze uszkodzenia trawnika.
Ważne jest, aby pętle poziome i pionowe instalował wykwalifikowany wykonawca. Rury z tworzyw sztucznych muszą być zespolone termicznie i musi istnieć dobry kontakt uziemienia z rurą, aby zapewnić dobre przenoszenie ciepła, takie jak uzyskiwane w przypadku fugowania otworów wiertniczych metodą Tremie. To ostatnie jest szczególnie ważne w przypadku pionowych systemów wymienników ciepła. Nieprawidłowy montaż może skutkować gorszą wydajnością pompy ciepła.
Uwagi dotyczące instalacji
Podobnie jak w przypadku systemów powietrznych pomp ciepła, gruntowe pompy ciepła muszą być projektowane i instalowane przez wykwalifikowanych wykonawców. Skonsultuj się z lokalnym wykonawcą pomp ciepła, aby zaprojektować, zainstalować i serwisować sprzęt, aby zapewnić wydajne i niezawodne działanie. Należy także pamiętać o dokładnym przestrzeganiu wszystkich instrukcji producenta. Wszystkie instalacje powinny spełniać wymagania CSA C448 Seria 16, normy instalacyjnej ustalonej przez Kanadyjskie Stowarzyszenie Normalizacyjne.
Całkowity koszt instalacji systemów naziemnych różni się w zależności od warunków specyficznych dla danej lokalizacji. Koszty instalacji różnią się w zależności od rodzaju kolektora gruntowego i specyfikacji sprzętu. Koszt przyrostowy takiego systemu można odzyskać poprzez oszczędności w kosztach energii w okresie zaledwie 5 lat. Okres zwrotu inwestycji zależy od wielu czynników, takich jak warunki gruntowe, obciążenia grzewcze i chłodnicze, złożoność modernizacji HVAC, lokalne stawki za media oraz wymiana źródła paliwa do ogrzewania. Skontaktuj się z zakładem energetycznym, aby ocenić korzyści płynące z inwestycji w system naziemny. Czasami dla zatwierdzonych instalacji oferowany jest tani plan finansowania lub zachęta. Ważne jest, aby współpracować z wykonawcą lub doradcą ds. energii, aby oszacować ekonomikę pomp ciepła w Twojej okolicy i potencjalne oszczędności, jakie możesz osiągnąć.
Rozważania dotyczące operacji
Podczas obsługi pompy ciepła należy zwrócić uwagę na kilka ważnych rzeczy:
- Optymalizuj nastawy pompy ciepła i systemu dodatkowego. Jeśli posiadasz dodatkowy system elektryczny (np. listwy przypodłogowe lub elementy oporowe w kanałach), pamiętaj o zastosowaniu niższej nastawy temperatury dla systemu dodatkowego. Pomoże to zmaksymalizować ilość ciepła dostarczanego przez pompę ciepła do Twojego domu, obniżając zużycie energii i rachunki za media. Zalecana jest nastawa o 2°C do 3°C niższa od nastawy temperatury ogrzewania pompy ciepła. Skonsultuj się z wykonawcą instalacji w sprawie optymalnej wartości zadanej dla Twojego systemu.
- Minimalizuj spadki temperatury. Pompy ciepła reagują wolniej niż systemy piecowe, dlatego trudniej im jest reagować na głębokie spadki temperatury. Należy zastosować umiarkowane obniżenie temperatury nie większe niż 2°C lub zastosować „inteligentny” termostat, który włącza system wcześniej, w oczekiwaniu na powrót do normalnego funkcjonowania po spadku. Ponownie skonsultuj się z wykonawcą instalacji w sprawie optymalnej temperatury obniżonej dla Twojego systemu.
Uwagi dotyczące konserwacji
Aby mieć pewność, że system pozostanie wydajny i niezawodny, coroczną konserwację powinien przeprowadzać raz w roku wykwalifikowany wykonawca.
Jeśli posiadasz powietrzny system dystrybucji, możesz również zwiększyć efektywność działania, wymieniając lub czyszcząc filtr co 3 miesiące. Należy również upewnić się, że otwory wentylacyjne i kratki nie są blokowane przez meble, wykładzinę lub inne przedmioty, które mogłyby utrudniać przepływ powietrza.
Koszty operacyjne
Koszty eksploatacji systemu gruntowego są zwykle znacznie niższe niż innych systemów grzewczych ze względu na oszczędność paliwa. Wykwalifikowani instalatorzy pomp ciepła powinni być w stanie udzielić informacji na temat ilości energii elektrycznej zużywanej przez konkretny system gruntowy.
Względne oszczędności będą zależeć od tego, czy obecnie korzystasz z energii elektrycznej, ropy naftowej czy gazu ziemnego, a także od względnych kosztów różnych źródeł energii w Twojej okolicy. Używając pompy ciepła, zużyjesz mniej gazu lub oleju, ale więcej energii elektrycznej. Jeśli mieszkasz w obszarze, w którym prąd jest drogi, Twoje koszty operacyjne mogą być wyższe.
Długość życia i gwarancje
Gruntowe pompy ciepła mają zazwyczaj żywotność około 20 do 25 lat. Jest to wartość wyższa niż w przypadku powietrznych pomp ciepła, ponieważ sprężarka podlega mniejszym naprężeniom termicznym i mechanicznym oraz jest chroniona przed wpływem środowiska. Żywotność samej pętli uziemiającej zbliża się do 75 lat.
Większość gruntowych pomp ciepła objęta jest roczną gwarancją na części i robociznę, a niektórzy producenci oferują programy rozszerzonej gwarancji. Jednak gwarancje różnią się w zależności od producenta, dlatego należy sprawdzić drobny druk.
Powiązany sprzęt
Modernizacja usług elektrycznych
Ogólnie rzecz biorąc, modernizacja instalacji elektrycznej nie jest konieczna podczas instalowania dodatkowej powietrznej pompy ciepła. Jednakże wiek instalacji i całkowite obciążenie elektryczne domu mogą spowodować konieczność modernizacji.
Do instalacji całkowicie elektrycznej pompy ciepła zasilanej powietrzem lub gruntowej pompy ciepła zwykle wymagane jest zasilanie elektryczne o natężeniu 200 amperów. W przypadku przejścia z systemu ogrzewania na gaz ziemny lub olej opałowy może być konieczna modernizacja panelu elektrycznego.
Dodatkowe systemy grzewcze
Systemy powietrznych pomp ciepła
Powietrzne pompy ciepła charakteryzują się minimalną temperaturą roboczą na zewnątrz i mogą utracić część swojej zdolności do ogrzewania w bardzo niskich temperaturach. Z tego powodu większość instalacji zasilanych powietrzem wymaga dodatkowego źródła ogrzewania, aby utrzymać temperaturę w pomieszczeniu podczas najzimniejszych dni. Dodatkowe ogrzewanie może być również wymagane podczas odszraniania pompy ciepła.
Większość systemów źródła powietrza wyłącza się przy jednej z trzech temperatur, które może ustawić wykonawca instalacji:
- Punkt równowagi cieplnej: Temperatura, poniżej której pompa ciepła nie ma wystarczającej wydajności, aby samodzielnie zaspokoić potrzeby grzewcze budynku.
- Punkt równowagi ekonomicznej: Temperatura, poniżej której stosunek energii elektrycznej do paliwa dodatkowego (np. gazu ziemnego) oznacza, że korzystanie z systemu dodatkowego jest bardziej opłacalne.
- Temperatura odcięcia: Minimalna temperatura robocza pompy ciepła.
Większość systemów uzupełniających można podzielić na dwie kategorie:
- Systemy hybrydowe: W systemie hybrydowym powietrzna pompa ciepła wykorzystuje system dodatkowy, taki jak piec lub kocioł. Opcję tę można zastosować w nowych instalacjach, ale jest ona również dobrą opcją w przypadku dodania pompy ciepła do istniejącego systemu, na przykład gdy pompa ciepła jest instalowana jako zamiennik centralnego klimatyzatora.
Tego typu systemy umożliwiają przełączanie pomiędzy pompą ciepła a pracą dodatkową zgodnie z punktem równowagi termicznej lub ekonomicznej.
Systemy te nie mogą pracować jednocześnie z pompą ciepła – pracuje albo pompa ciepła, albo pracuje piec gazowo-olejowy. - Wszystkie systemy elektryczne: W tej konfiguracji działanie pompy ciepła uzupełniane jest elektrycznymi elementami oporowymi umieszczonymi w kanałach lub listwach przypodłogowych.
Systemy te mogą działać jednocześnie z pompą ciepła i dlatego można je stosować w strategiach kontroli punktu równowagi lub temperatury odcięcia.
Czujnik temperatury zewnętrznej wyłącza pompę ciepła, gdy temperatura spadnie poniżej ustawionego limitu. Poniżej tej temperatury działa tylko dodatkowy system ogrzewania. Czujnik zazwyczaj ustawia się tak, aby wyłączał się przy temperaturze odpowiadającej punktowi równowagi ekonomicznej lub przy temperaturze zewnętrznej, poniżej której taniej jest ogrzewać systemem ogrzewania uzupełniającego zamiast pompą ciepła.
Systemy gruntowych pomp ciepła
Systemy zasilane z gruntu działają niezależnie od temperatury zewnętrznej i jako takie nie podlegają takim samym ograniczeniom operacyjnym. Dodatkowy system ogrzewania dostarcza wyłącznie ciepło przekraczające moc znamionową jednostki gruntowej.
Termostaty
Konwencjonalne termostaty
Większość jednostopniowych, kanałowych systemów pomp ciepła do budynków mieszkalnych jest instalowana z termostatem wewnętrznym „dwustopniowym ogrzewaniem/jednostopniowym chłodzeniem”. Etap pierwszy wymaga ciepła z pompy ciepła, jeśli temperatura spadnie poniżej zadanego poziomu. Etap drugi wymaga ciepła z dodatkowego systemu grzewczego, jeśli temperatura w pomieszczeniu w dalszym ciągu spada poniżej żądanej temperatury. Bezkanałowe powietrzne pompy ciepła do budynków mieszkalnych są zwykle instalowane z jednostopniowym termostatem ogrzewania/chłodzenia lub w wielu przypadkach z wbudowanym termostatem ustawianym za pomocą pilota dołączonego do urządzenia.
Najpopularniejszym rodzajem termostatu jest typ „ustaw i zapomnij”. Instalator konsultuje się z Tobą przed ustawieniem żądanej temperatury. Gdy to zrobisz, możesz zapomnieć o termostacie; automatycznie przełączy system z trybu ogrzewania do trybu chłodzenia i odwrotnie.
W tych systemach stosowane są dwa typy termostatów zewnętrznych. Pierwszy typ steruje pracą dodatkowego ogrzewania elektrycznego oporowego. Jest to ten sam typ termostatu, który jest stosowany w piecu elektrycznym. Włącza różne stopnie grzejników w miarę stopniowego spadku temperatury zewnętrznej. Zapewnia to dostarczenie odpowiedniej ilości dodatkowego ciepła w odpowiedzi na warunki zewnętrzne, co maksymalizuje wydajność i pozwala zaoszczędzić pieniądze. Drugi typ po prostu wyłącza powietrzną pompę ciepła, gdy temperatura zewnętrzna spadnie poniżej określonego poziomu.
Niepowodzenia termostatów mogą nie dawać takich samych korzyści w przypadku systemów pomp ciepła, jak w przypadku bardziej konwencjonalnych systemów grzewczych. W zależności od wielkości obniżenia i spadku temperatury pompa ciepła może nie być w stanie w krótkim czasie dostarczyć całego ciepła wymaganego do przywrócenia temperatury do żądanego poziomu. Może to oznaczać, że system ogrzewania uzupełniającego będzie działał do czasu, aż pompa ciepła „dogoni”. Zmniejszy to oszczędności, jakich można się spodziewać instalując pompę ciepła. Zobacz dyskusję w poprzednich sekcjach na temat minimalizowania spadków temperatury.
Programowalne termostaty
Programowalne termostaty pomp ciepła są dziś dostępne u większości producentów pomp ciepła i ich przedstawicieli. W odróżnieniu od konwencjonalnych termostatów, termostaty te pozwalają zaoszczędzić na spadku temperatury w okresach, gdy nie jesteśmy użytkownikami lub w nocy. Chociaż różni producenci osiągają to na różne sposoby, pompa ciepła przywraca w domu żądany poziom temperatury z minimalnym dodatkowym ogrzewaniem lub bez niego. Dla osób przyzwyczajonych do termostatów obniżających temperaturę i programowalnych, może to być opłacalna inwestycja. Inne funkcje dostępne w niektórych z tych termostatów elektronicznych obejmują:
- Programowalne sterowanie umożliwiające użytkownikowi wybór automatycznej pompy ciepła lub pracy wyłącznie z wentylatorem, w zależności od pory dnia i dnia tygodnia.
- Lepsza kontrola temperatury w porównaniu do konwencjonalnych termostatów.
- Nie ma potrzeby stosowania termostatów zewnętrznych, ponieważ termostat elektroniczny wymaga dodatkowego ogrzewania tylko w razie potrzeby.
- Nie ma potrzeby stosowania termostatu zewnętrznego w przypadku dodatkowych pomp ciepła.
Oszczędności dzięki programowalnym termostatom w dużym stopniu zależą od typu i wielkości systemu pompy ciepła. W przypadku systemów o zmiennej prędkości niepowodzenia mogą pozwolić na pracę systemu z niższą prędkością, zmniejszając zużycie sprężarki i pomagając zwiększyć wydajność systemu.
Systemy dystrybucji ciepła
Systemy pomp ciepła zazwyczaj dostarczają większą ilość przepływu powietrza w niższej temperaturze w porównaniu do systemów piecowych. W związku z tym bardzo ważne jest sprawdzenie przepływu powietrza nawiewanego w systemie i jego porównanie z wydajnością istniejących kanałów. Jeśli przepływ powietrza przez pompę ciepła przekracza wydajność istniejących kanałów, mogą wystąpić problemy z hałasem lub zwiększone zużycie energii przez wentylator.
Nowe systemy pomp ciepła należy projektować zgodnie z ustaloną praktyką. Jeśli instalacja jest modernizacją, należy dokładnie sprawdzić istniejący system kanałów, aby upewnić się, że jest odpowiedni.
Uwaga:
Część artykułów została zaczerpnięta z Internetu. Jeśli doszło do naruszenia, skontaktuj się z nami, aby je usunąć. Jeśli interesują Cię produkty z pompami ciepła, skontaktuj się z firmą produkującą pompy ciepła OSB, jesteśmy najlepszym wyborem.
Czas publikacji: 1 listopada 2022 r